In volle voorbereiding op de Sporza Wielermanager is het soms goed om eens achterom te kijken. Net zoals bij de Tour vorige zomer liet Viktor Moortgat zijn algoritme los op het voorjaar van 2023. Wat kunnen we daaruit leren?
De ideale ploeg van de Sporza Wielermanager 2023 eindigde met 4.316 punten, dat zijn er maar liefst 1.116 meer dan winnaar Nicolas Delbecque (3.200 punten). En een belangrijke kanttekening: bij het totaal van het algoritme zijn de 5 punten die ploeggenoten van winnaars krijgen, niet meegeteld. Met de vele renners van Jumbo-Visma in de ploeg zou het puntentotaal dus nog stevig aangedikt worden.
Ook belangrijk is te benadrukken dat bij elke koers steeds de ideale kopman werd gekozen. Op Tim Merlier na, die won in Nokere, staan alle winnaars in het ideale team en leverden die dus telkens opnieuw 25 punten op. Ook werden de transfers zowel qua timing als renners tot de perfectie uitgevoerd. Het gaat hier dan ook om een onmenselijk perfect team, gemaakt door een algoritme dat beschikt over alle resultaten.
Dit zijn de ideale ploeg en transfers van de Sporza Wielermanager 2023:
Geen Wout van Aert in het startteam dus, al wordt hij wel netjes op het juiste moment in- en uitgetransfereerd. Voor de rest telt de ploeg een heel aantal leuke en soms verrassende namen.
Nu is de vraag of we wel conclusies kunnen trekken uit een ploeg die achteraf is opgemaakt en dus geen rekening moest houden met pech, blessures, wisselende programma’s, etc. Volgens ons zijn er wel degelijk een aantal voorzichtige lessen te trekken, zij het met de nodige nuance. Daarnaast sommen we ook graag een aantal opvallende keuzes op waaraan een wielermanager zich toch maar beter niet waagt.
WAT KUNNEN WE LEREN VAN HET ALGORITME-TEAM?
1. Grote (en dure) namen lonen
Het is geen verrassing, maar het algoritme bewijst nog maar eens dat grote (en dure) namen lonen. Van der Poel (12M), Pogacar (11M), Pidcock (9M, 10M na transfer), Van Baarle (9M), Philipsen (8M), Benoot (8M), Laporte (8M) en Pedersen (7M) zijn samen goed voor 60 procent van het totale budget van 120M. Dat lijkt ook een goed richtcijfer voor de volgende Sporza Wielermanager.
Later worden daar trouwens ook Van Aert (12M, 13M na transfer) en Evenepoel (9M, 10M na transfer) nog aan toegevoegd. Maar dat je best je transfers opspaart voor toppers, hoeven we u hopelijk niet meer te vertellen.
2. Neem niet veel goedkope renners, maar geef ze wel veel aandacht
De vorige vaststelling leidt rechtstreeks tot de volgende: je hoeft niet veel goedkope renners (1-3M) op te nemen in je team, maar je kunt er wel het verschil mee maken. Dorian Godon (3M) wint zomaar ineens de Brabantse Pijl, Ben Healy (3M) nestelde zich in slechts vier koersen in de top tien puntenpakkers vorig jaar, Oier Lazkano werd tweede in Dwars door Vlaanderen en Frederik Frison werd vierde in zowel Brugge-De Panne als Gent-Wevelgem. Dat zijn 398 punten voor ocharme 11M. Ter vergelijking: Pogacar was met 367 punten de eerste van de klas vorig jaar, dat zijn 31 punten minder. En Pogacar kostte, jawel, 11M.
Nu weten we natuurlijk dat een paar van die uitslagen onmogelijk te voorspellen waren. Het is een interessante vergelijking, maar ook niet meer dan dat. Het toont vooral dat de moeite en tijd qua research best naar die goedkope renners gaan, en met uitbreiding ook naar het middenveld. Komen Lazkano en Healy echt uit het niets? Die eerste won in 2022 al een etappe in de Tour de Wallonie, die laatste won een etappe in de Coppi e Bartali in 2023 en werd er derde in het eindklassement.
De algoritme-ploeg heeft het trouwens ook zonder de Quicks, Porters en Engelhardts van deze wereld – renners van 1M en daardoor enorm populair vorig jaar – gedaan. Logisch: hun puntentotaal was die 1M zeker niet waard.
3. Neem niet te veel pure sprinters
Vier; zoveel sprinters tellen we in het ideale team. Dat lijkt nog redelijk veel, maar eigenlijk is Jasper Philipsen (8M) op papier de enige topsprinter in de ploeg. Gerben Thijssen (5M) leunt ondertussen ook tegen die status aan, maar dat was begin 2023 nog niet het geval. Edward Theuns (5M) en Milan Menten (4M) reden ook een topvoorjaar. Mads Pedersen tellen we even niet mee, omdat hij (buiten Gent-Wevelgem) geen echte sprintklassiekers heeft gereden en eigenlijk vooral scoorde als volwaardige flandrien.
Kunnen we iets uit die selectie concluderen? Moeilijk, al lijkt het toch altijd beter om een sprinter te nemen die een heuvel of kassei aankan. Philipsen is de snelste ter wereld, maar rijdt ook gewoon vlot bergop, kan tegen een windstoot (zie zijn fenomenale overwinning in Classic Brugge-De Panne) en werd zelfs tweede in Parijs-Roubaix. Ook Theuns is meer flandrien dan sprinter en Menten toonde zich beresterk in Le Samyn.
4. Focus op Vlaanderen, met Ardennen in achterhoofd
Hoeveel renners moet je nemen voor de Vlaamse klassiekers en hoeveel voor de Ardennen? Het is een vraag die we vaak krijgen. Het ideale team geeft een interessant antwoord: na transfers telt het slechts acht Ardennenrenners. Daarbij is vooral de polyvalentie opvallend: met Pogacar, Pidcock, Benoot en Powless (5M) waren vier van die acht renners ook actief in Vlaanderen én de Italiaanse klassiekers. Evenepoel, Skjelmose (6M), Healy en Godon reden wel uitsluitend de Ardennenklassiekers (waartoe we hier ook de Brabantse Pijl rekenen). Hoewel we zeker zijn dat Matteo Jorgensen (5M) het in zich heeft, reed hij in 2023 geen Ardennenklassiekers en tellen we hem hier dus niet mee.
Het ideale team telt acht Belgen: reden genoeg om de tien geboden aan te passen
De conclusie lijkt dat je best focust op de Vlaamse klassiekers. Renners die daarnaast ook de Ardennenklassiekers rijden, hebben een streepje voor. Uiteraard spaar je best ook je transfers op voor de Ardennen.
5. De Belgen boven
Deze vaststelling gaat een beetje in tegen onze tien geboden, waarin ooit was te lezen dat je niet te chauvinistisch mag zijn. Telt het ideale team toch wel niet acht Belgen zeker? Met Van Aert en Evenepoel komen er daar via transfers zelfs nog twee bij.
Reden genoeg om die tien geboden aan te passen. Want als je erover nadenkt, is het niet onlogisch dat de Belgen veel punten pakken. Ze rijden veel koersen, kennen de wegen en rijden vaak in een team dat gespecialiseerd is in het Vlaamse werk. Vijf van de acht middenveldrenners (4-6M) in het ideale team zijn Belg: Theuns, Thijssen, Vanmarcke (5M), Menten en Van Hooydonck (4M). Toch even rekening mee houden als je moet kiezen tussen een talentvolle Spanjaard of een oerdegelijke Belg.
WAT IS NOG OPVALLEND, MAAR TREKKEN WE BEST GEEN CONCLUSIES UIT?
1. ‘The old in and out’ van Van Aert en Pidcock
Maar liefst vier Jumbo Visma-renners in de ideale ploeg en toch geen Van Aert te bespeuren, doe het opneningsweekend oversloeg vorig jaar. Hij mag pas meedoen vanaf Milaan-Sanremo, wanneer hij Pidcock vervangt. Net voor de Amstel Gold Race maken de twee de omgekeerde beweging, en mag Pidcock de beentjes opnieuw loszwieren.
Een opvallende move, een die we weinig wielermanagers zien doen. Nochtans valt deze transferpolitiek perfect te plannen. Maar ze gaat voorbij aan de buffer die je best inbouwt in je transfers. Het algoritme moet geen rekening houden met startlijsten en blessures, een menselijke wielermanager doet dat best wel.
Vanmarcke en Van Hooydonck hebben in hun laatste jaar een plaatsje aan de muur van Wielermanager-legends verdiend
2. Twee vroege transfers
Na zeven speeldagen heeft het ideale team al de helft van zijn transfers opgebruikt. Dat zagen we ook bij het ideale team van de Tourmanager vorige zomer. Achteraf gezien brengen die vroege transfers veel op, maar tijdens het spel blijft het een te groot risico.
3. Sep en Nathan: Sporza Wielermanager-legends
Als laatste puntje zetten we graag Sep Vanmarcke in de verf. De onfortuinlijke kasseivreter zet noodgedwongen een streep onder zijn wielercarrière door hartritmestoornissen. Maar hij mag ontzettend trots zijn op zijn laatste voorjaar, met zijn plaatsje in de algoritme-ploeg als het ultieme bewijs. Hij sprokkelde in totaal 107 punten en was daarmee zelfs de negentiende beste renner van de Sporza Wielermanager 2023. Wat zullen we die kanjer missen.
Hetzelfde geldt uiteraard voor Nathan Van Hooydonck, die ook afscheid moet nemen van de wielersport na een fantastisch seizoen. Beide heren hebben zo in hun laatste jaar een plaatsje aan de muur van Sporza Wielermanager-legends verdiend. Je kunt ons hier betichten van een te emotionele uitspraak beïnvloed door recency bias, maar het rationele algoritme bevestigt: legends!
LEES OOK: "Pogacar wint met de vingers in de neus op Piazza del Campo en INEOS moet op zoek naar nieuwe doelen"