Ploegvoorstelling: Vriend van de Poëzie likt zijn wonden

BOEM PAUKESLAG! Dat moet ongeveer het geluid geweest zijn van de dreun die ik, Vriend van de Poëzie, afgelopen weekend te verwerken kreeg. Jezelf profileren als Sporza Wielermanagerexpert, er zelfs een blog over starten met tips en tricks en dan het openingsweekend afsluiten met 99 schamele puntjes en een 21 872e plaats… Pijnlijk! Daarbovenop kreeg ik deze week de opdracht om mijn team aan jullie voor te stellen; leedvermaak is onze redactie niet vreemd (cfr. Sep).

Bij deze presenteer ik dus (met veel schroom) mijn team.

Al heel mijn leven worstel ik met keuzestress. Niet ideaal voor een wielermanager. Kiezen tussen The Big Three lukte niet, dus ik nam ze alle drie. Mede in de veronderstelling dat ik dan in het openingsweekend alvast twee zekere overwinningen kon binnenhalen. ’t Kan verkeren. Julians vreemde beslissing in de Omloop om op 30 km van de streep alleen, met de wind op kop, richting Muur van Geraardsbergen te rijden, deed me de eerste das om. Achteraf werd dat 'ploegtactiek' genoemd, ik noem het 'oerdom'. Maar het ergste moest dan nog komen. Mathieu Van der Poel die op meer dan 80 km van de meet aanvalt in Kuurne “omdat hij daar zin in had”… Ik zou denken dat een koers winnen ook wel leuk is, maar VDP denkt daar blijkbaar anders over. Hopelijk heeft Van Aert wel zin om te winnen.

Altruïsme levert geen punten op

Als subtoppers nam ik Benoot, Stuyven, Sénéchal en Kragh Andersen. Benoot wegens zijn polyvalentie. Nu blijkt dat hij niet start in de Strade Bianche – begrijpen wie begrijpen kan, want dat is waarschijnlijk de koers die hem het beste ligt - heb ik alweer spijt van die keuze. Stuyven, mijn stadsgenoot, koos ik uit sympathie. Daarmee heb ik de 10 geboden van een wielermanager verloochend. Vergeef mij Heer. Sénéchal was meteen op de afspraak in de Omloop. Hij had al kunnen winnen, maar verkoos om Ballerini aan de zege te helpen. Spijtig dat onbaatzuchtigheid geen punten oplevert in Wielermanager. Kragh Andersen overtuigde misschien nog het meest, maar de winterbreak lijkt weinig deugd gedaan te hebben aan zijn eerder geroemde koersintelligentie. Hopelijk vindt hij die snel terug.

Zoals de regels van de kunst voorschrijven, nam ik ook enkele sprinters mee. Philipsen was de duurste. Hij moet natuurlijk vooral voor de punten zorgen in Brugge-De Panne en de Scheldeprijs. In de Omloop en Le Samyn getuigde hij evenwel niet meteen van een goede vorm. ‘Jasper, waer bestu bleven?’, was het enige dat ik kon denken. Het zal van Laporte moeten komen. Eén van de weinige keuzes waar ik nog geen spijt van heb. Hij was top in de Omloop en had pech in Kuurne. De punten zullen wel volgen. Garcia Cortina kon ik ook niet laten liggen. Vreemde vlerk, maar als kopman bij Movistar die vrijwel overal aan de start staat, zal hij volgens mij toch zijn prijs waard zijn. Als David Dekker en Sasha Weemaes dan zo vriendelijk willen zijn om enkele puntjes mee te nemen uit Nokere Koerse en Brugge-De Panne, dan komt het misschien toch nog min of meer goed met Vriend van de Poëzie.

Gogl biedt hoop in bange dagen

Blijven nog over: mijn witte merels. Arjen Livyns uiteraard. Topgast en goede keuze, maar iedereen heeft hem in zijn team dus hij zal niet voor mijn remonte zorgen. Steimle kan misschien wel nog het verschil maken. Als hij zijn vorm van vorig jaar terugvindt, zie ik hem nog uitpakken in de kleinere wedstrijden. Verder heb ik veel vertrouwen in mijn duo van Qhubeka-Assos: Claeys en Gogl. Telkens als ik een rennerke met een wit kabotseken en zo’n zwarte zwembril op zijn hoofd naar de kop zie stormen, gaat mijn hart sneller slaan. Vooral Gogl acht ik tot grootse dingen in staat. Kijk niet vreemd op als hij straks Dwars door Vlaanderen wint. Kijk ook niet vreemd op als hij daar niet aan de start blijkt te staan. Ook Grondahl Jansen kan volgens mij nog verrassen.

Oldani en Casper Pedersen bestempel ik nu al als miskopen. Zij wogen duidelijk te licht in het openingsweekend. Good old Dan Martin, tot slot, valt uiteraard nog niet te beoordelen. Hij krijgt sowieso respijt tot na Luik-Bastenaken-Luik.

Samengevat: Heb ik foute keuzes gemaakt? Ja. Pidcock en Ballerini niet meenemen zijn onvergeeflijke flaters. Ben ik arrogant geweest door mezelf als kenner naar voren te schuiven? Ja. Maar geef ik het al op? Nee. Ik wacht met de borst vooruit op de klassiekers die komen. In Flanders fields kan er veel worden rechtgezet. En blijft de remontada uit, dan zal ik de trots hebben om … geruisloos dit artikel van de site te verwijderen.

---

Denk jij dat je het beter kan dan Vriend van de Poëzie? Bewijs het in onze minicompetitie!