Luik-Bastenaken-Luik: een oude vrouw met klasse

Na een rollercoaster van een voorjaar zijn we zondag aan het sluitstuk toe. De ouderdomsdeken onder de klassiekers belooft nog groot spektakel te leveren. Liège-Bastogne-Liège is een oude vrouw met klasse en verschillende jonge knapen (en één bejaarde) staan te popelen om haar te veroveren.

Alaphilippe juicht te vroeg, Roglic wint Luik-Bastenaken-Luik (foto: Cor Vos)

Luik-Bastenaken-Luik werd voor het eerst verreden in 1892 en is daarmee het oudste wielermonument. Zoals elk jaar staat de startlijst vol met toppers die uitblinken in zowel ritten- als eendagskoersen. In tegenstelling tot de Waalse Pijl is La Doyenne een koers die de laatste jaren heel moeilijk te voorspellen was. Vorig jaar verraste Roglic iedereen (Alaphilippe incluis), maar ook namen als Bob Jungels, Wout Poels, Simon Gerrans en Dan Martin waren vooraf niet de gedoodverfde favorieten. Lees hier waarom Luik-Bastenaken-Luik meer hulde verdient dan dat het krijgt.

Laatste tien winnaars:

2020: Primoz Roglic

2019: Jakob Fuglsang

2018: Bob Jungels

2017: Alejandro Valverde

2016: Wout Poels

2015: Alejandro Valverde

2014: Simon Gerrans

2013: Daniel Martin

2012: Maxim Iglinsky

2011: Philippe Gilbert

Regenboogtrui kleurt de herfsteditie

Sinds vorig jaar hebben ook de Slovenen de pracht van La Doyenne ontdekt. Met Roglic, Pogacar en Mohoric stonden er zowaar drie Slovenen in de top vier. Maar dé hoofdrolspeler van die herfsteditie was toch de kersverse wereldkampioen Julian Alaphilippe, die de debatten opende op de Roche-aux-Faucons. Enkel Roglic, Pogacar en Hirschi konden volgen. De vier favorieten draaiden lekker rond, maar het achtervolgend groepje (met onder meer Van der Poel) kwam nog akelig dichtbij. Uiteindelijk kon enkel Matej Mohoric nog aansluiten in de laatste kilometer.

Over de sprint is al veel gezegd en geschreven, het is er dan ook één die de geschiedenis zal ingaan als cautionary tale voor vroege juichers. Toen strijkplank Mohoric erbij kwam in de laatste rechte lijn, versnelde hij meteen. Op die manier trok hij de sprint aan voor snelle mannen Alaphilippe, Hirschi en Pogacar. Roglic leek in een verloren positie te zitten, maar deed iets wat hij woensdag in de Waalse Pijl misschien wel vergeten was: hij liet niet begaan en trapte nog stevig door. En maar goed ook, want de hypernerveuze Alaphilippe schakelde met één manoeuvre Hirschi en Pogacar uit en wierp zijn armen daarna te vroeg in de lucht. Roglic profiteerde en won, Alaphilippe werd gedeclasseerd naar de vijfde plaats.

Top vijf 2020:

1. Primoz Roglic

2. Marc Hirschi

3. Tadej Pogacar

4. Matej Mohoric

5. Julian Alaphilippe

Van Luik naar Bastenaken en weer terug

Nomen est omen. Zoals een oude vrouw het betaamt, houdt de organisatie van Luik-Bastenaken-Luik vast aan traditie. Ook dit jaar rijdt het peloton dus van Luik naar Bastenaken en weer terug. Onderweg liggen er ongeveer 260 kilometer en elf officiële beklimmingen te wachten op de renners. Niet veel, hoor ik u denken, maar het gaat hier niet om puistjes van 500 meter die we in Vlaanderen zo goed kennen. De lengte en steiltegraad van bergjes zoals de Côte de Mont-le-Soie (1,7 km aan 7,9%), Côte de Stockeu (1 km aan 12,5%) en de Côte de Haute-Levée (2,2 km aan 7,5%) zijn dodelijk voor niet-klimmerstypes. En dan moet de langste klim van de dag nog komen: Col du Rosier (4,4 km aan net geen 6%). Die beklimmingen moeten voor de afmatting zorgen.

De finale begint op de legendarische Côte de la Redoute (2 km aan 8,9%), de Vandenbroucke-berg zeg maar, die zich op 37km van de meet bevindt. Daarna gaat het peloton over de Côte de Forges (1,3 km aan 7,8%) richting de laatste helling van de wedstrijd, de Côte de la Roche-aux-Faucons (1,3 km aan 11%). De Roche-aux-Faucons is de absolute scherprechter van de dag, daarna is het nog 13km in dalende lijn naar de finish in Luik. Om 10u15 gaat het peloton van start en tussen 16u35 en 17u15 komen we te weten wie de 107de Luik-Bastenaken-Luik op zijn palmares mag schrijven.

Franse regenboog of Sloveense diamant?

Tom Pidcock ondervindt nog te veel hinder na zijn val in de Waalse Pijl en laat Luik-Bastenaken-Luik vallen. Naar hem moet je dus niet zoeken tussen onze favorieten. Dit zijn de sterren van onze redactie:

***

Onze topfavoriet is niemand minder dan Tourwinnaar Tadej Pogacar. We hadden al vermeld dat de Slovenen vorig jaar in Luik de macht hadden overgenomen; met Pogacar kan die Sloveense suprematie nog wel een aantal jaar duren. Het 22-jarige toptalent heeft de wielerwereld aan zijn voeten en zal ongetwijfeld ooit op het hoogste schavotje staan in Luik. Wij verwachten dat hij er dit jaar al dichtbij zal zijn.

**

De tweede naam op ons lijstje is tevens de tweede van de Tour de France en de Waalse Pijl van woensdag. Primoz Roglic weet hoe je La Doyenne kan winnen en beschikt over een uitstekende vorm. Zondag rijdt hij zijn laatste wedstrijd vooraleer hij twee maanden uit competitie treedt om zich in alle rust te kunnen voorbereiden op de Tour. Nog één keer alles geven dus.

Julian Alaphilippe hoopt ook dit jaar de finale te kleuren in zijn regenboogtrui, al zal hij wel hopen dat het deze keer anders afloopt. De onruststoker van vorig jaar vertelde dat Luik het grote doel is van zijn voorjaar en hij bewees woensdag op zijn Muur van Hoei dat de benen in orde zijn. Hij zou de eerste wereldkampioen zijn sinds Moreno Argentin (1987) die La Doyenne weet te winnen in de regenboogtrui.

*

Een naam waar we ook zeker rekening mee houden is die van Maximilian Schachmann. In de Amstel Gold Race reed hij een dijk van een wedstrijd en finishte uiteindelijk mooi derde. In de Waalse Pijl werd hij tiende, maar die koers ligt hem omwille van het explosieve karakter wat minder. Luik-Bastenaken-Luik is daarentegen wel spek voor de bek van de Duitser: in 2019 werd hij al eens derde.

Of gaat er dit jaar een bejaarde – hij wordt uitgerekend zondag 41 jaar – met de ouderdomsdeken lopen? Alejandro Valverde werd al ettelijke keren afgeschreven, maar hij komt altijd terug. In de Waalse Pijl werd hij al derde en ook in Luik-Bastenaken-Luik heeft hij ervaring zat. Met vier overwinningen achter zijn naam moet hij enkel Eddy Merckx (vijf overwinningen) voor zich in de geschiedenisboeken dulden. Slaagt hij er dit jaar in om de kannibaal te evenaren?

Onze laatste favoriet is Marc Hirschi. Toegegeven, zonder het afzeggen van Tom Pidcock pronkte hier gewoon de naam van de jonge Brit. Meer zelfs, de consensus over onze zes favorieten was nog nooit zo overweldigend duidelijk als nu. Maar Pidcock zegde af en dus schoof Hirschi, die welgeteld één stem wist binnen te halen, een bank vooruit. Vorig jaar was hij er al heel dichtbij, misschien had hij zelfs gewonnen zonder de streken van Alaphilippe, maar dit jaar is hij nog op zoek naar zijn beste vorm. Misschien vindt hij hem wel terug ergens tussen Bastenaken en Luik.

JOKER |

Voor de joker zoeken we het ook deze keer bij de ploeg van Patrick Lefevere. João Almeida is nog zo’n jonge, vroegrijpe wolf die sterk presteert. Met tien toptiennoteringen in ritten in de Ronde van Catalonië, Tirreno-Adriatico en de UAE-tour bewijst de Portugees dit jaar dat hij een sterke en constante renner is. Bovendien beschikt hij over de nodige explosiviteit en krijgt hij zondag een vrije rol naast kopman Alaphilippe. Kan hij het waarmaken in een eendagskoers van 260km?

Kijk zeker nog eens de startlijst na op procyclingstats.com.

---

Mis geen enkele spectaculaire statistiek, verrassend interview of belangrijke voorbeschouwing via onze sociale mediakanalen: Facebook, Twitter en Instagram!