De Ronde van Oman en de Ronde van Catalonië. Het seizoen van neoprof Henri Vandenabeele is ondertussen goed en wel vertrokken. De klimmer van Team DSM mag met enkele knappe resultaten tevreden terugblikken op zijn voorbije rittenkoersen. Hoog tijd dus voor een nieuw gesprek met onze landgenoot. “Met die toppers mee kunnen doen, dat had ik niet verwacht.”
Zaterdag 19 maart, vier dagen na Oman
Henri Vandenabeele klinkt tevreden na zijn eerste koers van het seizoen. In de Ronde van Oman wou hij zich een eerste keer tonen als volwaardige prof. Een minder sterk deelnemersveld, enkele pittige etappes en mooi weer. Ideaal om een profcarrière mee te starten.
Tevreden, maar toch ook niet helemaal. Ondanks drie top tien-plaatsen is hij toch ook kritisch voor zichzelf. “In de rit naar Green Mountain had ik meer van mezelf verwacht.” Vooraf met stip aangeduid in zijn agenda, maar uiteindelijk kwam hij als 8ste over de streep op een dikke minuut van ritwinnaar Jan Hirt. “Ik kan zeker nog een paar procentjes beter en bovendien was het ook niet de bedoeling om daar meteen al top te zijn.”
"Voorlopig lijk ik de dans te ontspringen"
Niet vanzelfsprekend in deze huidige tijden, maar Vandenabeele blijft na Oman gespaard van ziektes. “Na Oman waren er veel zieken in het peloton, maar voorlopig lijk ik de dans te ontspringen. Gelukkig maar, want zelfs een gewone griep kan een renner behoorlijk veel last bezorgen met het oog op toekomstige wedstrijden”, concludeert hij het startschot van zijn wielerseizoen.
Donderdag 31 maart, vijf dagen na Catalonië
We bellen opnieuw even met Henri voor een stand van zaken. “Tjah, ziekskes hé, ik voel me niet super.” Hij lijkt de dans dan toch niet te ontspringen. “Zoals de helft van het peloton nu blijkbaar.”
Een virus dat waarschijnlijk al sinds het tweede deel van Catalonië in zijn lichaam aan het opkomen was. “Ik heb Catalonië kunnen uitrijden, maar ik denk dat het sowieso niet goed zal doen voor mijn vormpeil. Er zijn veel coureurs, zoals bijvoorbeeld die mannen van Quick-Step, die nog altijd niet top zijn na hun ziekte.”
Normaal reed Henri afgelopen weekend de Volta Limburg, maar dat verhaal ging niet door. Een streep door de rekening van de 21-jarige renner. “De Volta Limburg is niet zo een heel hoog niveau dus daar kon ik echt meedoen om te winnen. Best spijtig dus. Ik zal nog een dag rust nodig hebben en dan spring ik weer op de fiets normaal”, klinkt het hoopvol.
Bron: Cor Vos
Mee met de sterksten
Na Oman trok Henri twee weken naar Gran Canaria om er te trainen voor de Ronde van Catalonië. Ook Milaan-Turijn stond tussendoor nog even op de planning, maar de renner van DSM weet dondersgoed waar hij mee bezig is en vroeg zijn ploeg om hem van de deelnemerslijst te halen. “Het parcours was er dit jaar te vlak, uiteindelijk draaide het toch uit op een sprint. In plaats daarvan ben ik naar de Ardennen geweest.”
Dan maar meteen vanuit België richting Spanje. In Catalonië kon Henri zich meten met absolute kleppers als Higuita, Carapaz, Almeida en Quintana. Toch keek de jonge klimmer van Team DSM vooral uit naar Alejandro Valverde. “Hij is een figuur waar je toch wat meer plaats voor maakt in het peloton. Een echte patron en dan zeker binnen zijn ploeg Movistar.”
“Een mooi moment voor ons als ploeg, want wij stonden daar natuurlijk niet met de grootste namen aan de start”
De ronde van Catalonië werd dit jaar extra hard gemaakt door een sterke tegenwind en enkele regenachtige en koude dagen. Toch toonde Team DSM zich meteen met de jonge Hvideberg in de hoofdrol. De 23-jarige Noor greep op dag twee alle truien mee en bedankte achteraf vooral Vandenabeele voor zijn werk. “Ik had echt goeie benen toen”, blikt Henri terug. “Een mooi moment voor ons als ploeg, want wij stonden daar natuurlijk niet met de grootste namen aan de start.”
Zijn beste dag was naar eigen zeggen dag drie, de bergrit met aankomst op La Molina. “Daar val ik aan de voet van La Molina aan. Achteraf gezien niet super slim, omdat het op die klim tegenwind was en het eerder een loper was.” O’Connor gebruikte Vandenabeele vervolgens als springplank op weg naar de dagzege. “Ik had gehoopt dat hij bij mij zou komen op een iets vlakker stuk, maar dat was niet het geval en toen moest ik passen. Ik haak vervolgens aan bij de achtervolgende groep, maar dan begin ik mijn eindsprint net iets te vroeg. Slim rijden was het zeker niet”, lacht Henri. “Maar ik voelde mij wel super sterk tussen die kleppers.”
‘Wat Als’ in Catalonië
“Na rit drie was het de bedoeling om voor een klassement te gaan, maar de dag erop bleek ik al snel een mindere dag te hebben.” Het virus zat toen al in het lichaam van Henri. “Ik voelde meteen dat er iets niet klopte. Die dag haalde ik mijn hartslagen niet die ik normaal haal. s’ Avonds werd ik dan ziekjes. Pas op de laatste dag ging het opnieuw wat beter.”
Vandenabeele blikt ondanks zijn mindere tweede deel tevreden terug op zijn Spaanse rittenkoers. “Zeker omdat ik die eerste dagen echt mee kon doen met de besten. Dat had ik niet verwacht. Ik probeer vooral dat te onthouden. Hopelijk kan ik het nog eens herhalen, maar dan over een hele week. De vraag blijft wat ik gedaan zou hebben zonder dat virus.”
Turkije en Waalse Pijl
Change of plans voor Vandenabeele deze maand. Normaal reed hij voor de tweede keer de Tour of the Alps in dienst van Bardet en Arensman. In de plaats daarvan stuurt Team DSM hem nu richting de Ronde van Turkije (10/04-17/04), waar de jonge Belg meer zijn eigen kans zal kunnen gaan. “Dat is toch wel iets beter om er na mijn ziekte weer in te komen.”
Daarna is het voor Henri uitkijken naar de Waalse Pijl (20/04) met zijn steile aankomst op de Muur Van Hoei. “Ik ben wel benieuwd eigenlijk, een aankomst als daar heb ik nog niet vaak gehad.”
To be continued…
Blijf ons zeker volgen om op de hoogte te blijven van de avonturen van Henri Vandenabeele in zijn eerste jaar als prof.
Comentarios