We zijn zeven ritten ver en ik sta 1543ste in het algemeen klassement met 827 punten. Niet slecht toch? Nog eens bedankt hé, Jappe Stuyven. Na Milaan-Sanremo ben ik serieus opgeschoven in de minicompetities met vrienden. De druk is groot, ze kijken allemaal naar mij en ik zit voortdurend met mijn kop in de wind. Zolang ik de meeste van mijn kameraden achter mij kan houden, ben ik tevreden.
‘De grote drie’ stonden zoals bij velen ook bij mij direct op het blad en niet veel later kwamen Van Avermaet en Stuyven daarbij. Op een gewone dag graait Gouden Greg zijn puntjes mee, op een superdag kan hij nog meedoen voor de overwinning. Van Stuyven verwachtte ik in het openingsweekend heel veel, maar dat werd een grote teleurstelling. Achteraf gezien waren de Omloop en Kuurne-Brussel-Kuurne mooie opwarmertjes voor La Primavera. Ik zie het weer volledig zitten met Jappe en zie hem zeker nog eens toeslaan in de E3-prijs, Gent-Wevelgem of Dwars Door Vlaanderen.
Voor Tim Wellens zat er in de voorjaarsklassiekers nog niet meer in dan een dertiende plaats in de Strade Bianche. Het mocht wat meer zijn, Tim. Hoe is het mogelijk dat ploegmaat Caleb Ewan beter naar boven rijdt op de Poggio? Het voordeel met Wellens is dat hij heel veel koersen meedoet en dat de koersen die hem het beste liggen nog moeten komen. Tim, maakt alstublieft da ge mee zijt in de Ardennen. Ik ga u niet transfereren.
Over Nils Politt heb ik voorlopig niet te klagen. Ik heb nogal vertrouwen in Duitse krachtpatsers, je kunt daar toch niet veel verkeerd mee doen? Tiende in de Omloop, zevende in Kuurne-Brussel-Kuurne en negende in Bredene. Politt levert punten op en ik verwachtte er nog het meeste van in Parijs-Roubaix: in 2019 werd hij tweede, in 2018 zevende. Zonde dat dé klassieker van het voorjaar alweer niet lijkt door te gaan. Na de Ronde komt Politt dus in aanmerking voor een transfer.
Ein-de-lijk, Jasper Philipsen heeft iets opgebracht. Maar liefst 985 wielermanagers gaven de hoop al op, ik deed dat gelukkig niet. Alhoewel, ‘t was ook al wanhoop geworden bij mij. In de Omloop gaf ‘de vlam van Ham’ totaal niet thuis en in Nokere Koerse had hij geen sprint meer in de benen. Ik denk dat hij nog moet werken aan zijn positionering in de sprint, maar we vergeten soms dat hij nog altijd maar 23 is. Van ploegmaat Tim Merlier kan hij ongetwijfeld veel opsteken. Met zijn kostprijs van zeven miljoen kan ik gelukkig nog een degelijke Ardennenman in de plaats nemen.
Na de Strade Bianche werd de drang om Tom Pidcock bij mijn team te halen onweerstaanbaar. Hoe sterk rijdt die jonge Brit? Gelukkig had ik een miljoen budget overgehouden. Het leek mij de beste optie om Warren Barguil, waarom had ik die zelfs, op te offeren. Pidcock zal mij zowel in Vlaanderen als in de Ardennenklassiekers nog veel punten opleveren.
En de kleintjes kunnen nog beter...
Wat een geluk dat ik die andere jonge Brit wel van in het begin in mijn team had. Jake Stewart rijdt fantastisch en leverde mij al veel meer punten op dan verwacht. De jonge Ethan Hayter en Arjen Livyns geven een sterke indruk, maar pakten voorlopig nog maar weinig punten. Ik ben er zeker van dat de resultaten bij mijn streekgenoot Livyns eraan komen en verwacht dan ook veel van hem in de Ardennen. Jordi Meeus was sterk in Nokere en zal hopelijk ook in Dwars Door Vlaanderen meedoen voor een mooie ereplaats. Net als jullie ben ik ontgoocheld dat hij maar in drie voorjaarsklassiekers zijn kans krijgt.
Duitse beren, ik had het er eerder al over. Met Jannik Steimle heb ik brute pech gehad. Net toen hij in Nokere Koerse op weg was om zijn eerste ereplaats bij elkaar te trappen, ging hij op vijf kilometer van de streep tegen de vlakte. Een hersenschudding, een ontwrichte schouder, een ribbreuk, een klaplong en einde seizoen. De laatste Duitser in mijn team is Jonas Rutsch, naamgenoot en toevallig een reus van 1m97. Misschien moet ik de volgende keer toch wat voorzichtiger zijn met mijn Duitsers, want Rutsch heeft weinig ervaring en kwam nog niet dichter dan een 35ste plaats in de Omloop. Hopelijk kan hij mij toch nog überraschen.
Aan Bystrøm, Oldani en Grøndahl Jansen heb ik voorlopig nog niet veel gehad. Van Bystrøm had ik verwacht dat hij van zijn team UAE een belangrijkere rol ging krijgen, vooral in het openingsweekend. Michel Wuyts overhaalde mij om voor de rappe Oldani van Lotto-Soudal te kiezen, maar zijn openingsweekend was dra-ma-tisch en in De Panne was hij alweer niet op de afspraak. Ik vrees dat het dit voorjaar niet meer goed komt met de jonge Italiaan. Van Grøndahl Jansen verwacht ik de komende week een serieuze inhaalbeweging met achtereenvolgens de E3-prijs, Gent-Wevelgem en Dwars Door Vlaanderen op zijn programma.
De Portugees André Carvalho en de Zwitser met Belgische roots Johan Jacobs zijn mijn jokers. Beide jonge heren konden mij overtuigen door een aantal mooie ereplaatsen in klassiekers voor beloften. Zo werd Jacobs in 2019 bijvoorbeeld tweede in Parijs-Roubaix voor beloften. En André Carvalho, wie? Samen met 83 andere dappere wielermanagers probeer ik te verrassen met de jongeman van Cofidis. Zijn Vlaams voorjaar zit er volgens Pro Cyclingstats al op en dus komt Carvalho op 18 april met frisse benen aan de start van de Amstel Gold Race. Let maar op!
Mis geen enkele spectaculaire statistiek, verrassend interview of belangrijke voorbeschouwing via onze sociale mediakanalen: Facebook, Twitter en Instagram!
Comments