Welkom in mijn leven voor de Giro: Elke vijf minuten check ik ProCyclingStats alsof het de beurs van Milaan is.
Mijn ploeg? Ooit gebouwd op logica, nu een fragiel kaartenhuis vol twijfel, pasta en paniek.
Mads Pedersen is kopman.
Maar… wat als hij last heeft van de naweeën van pizza met ananas? Of z’n carbonfiets wordt geconfisqueerd door een dolenthousiaste tifoso met een Vespa en een vlag van 5 meter?
Roglic, Ayuso, Pidcock… het lijkt het operaprogramma van La Scala: grote namen, veel drama, en op het einde sterft er altijd iemand figuurlijk in het klassement.
🍷 Rit 17: San Mi chele all’Adige > Bormio?Een rit zo zwaar dat zelfs de pastasaus ervan begint te zweten. En ik? Ik zit tegen dan al met m’n duizendste ploegversie en een campari-spritz in de hand te vloeken op zijn Italiaans!
In mijn team zit Frigo. Frigo klinkt als een merk ijs. Dat heb ik nodig. Want dit spel bezorgt me meer stress dan een Italiaanse verkeersrotonde zonder regels.
Giromanager 2025 – waar ik meer ritten herbekijk dan m’n schoonmoeder afleveringen van FC Kampioenen .En nee, ik ben niet verslaafd. Ik ben gewoon gepassioneerd. Zoals alleen een Italiaan kan zijn.
Tot morgen! Moge de beste pizzamanager winnen!
kunst